Podpisana w połowie czerwca 2014 roku ustawa o ochronie praw konsumenta daje większą ochronę kupującym. Zmiany będą dotyczyły zarówno handlu tradycyjnego, jak i przez Internet. Chronieni będą także klienci robiący zakupy poza lokalem – od akwizytora czy na pokazach. To z kolei będzie się wiązało z szeregiem dodatkowych obowiązków nałożonych na sprzedawców. Nowe prawo zacznie obowiązywać z początkiem 2015 roku.

Zakupy przez Internet

W przypadku handlu za pośrednictwem Internetu, na sprzedawcy będzie ciążyć obowiązek informacyjny związany z transakcją sprzedaży, jak: adres pocztowy, e-mail, numer telefonu. Sprzedawca będzie miał też obowiązek potwierdzić zawarcie umowy – i to nie później niż w chwili dostarczenia zamówionego produktu czy rozpoczęcia świadczenia usługi.

Sprzedający nie będzie mógł stosować tzw. opcji domyślnych w formularzu zamówienia. Zakup dodatkowego świadczenia związanego z głównym przedmiotem umowy powinien wymagać zaznaczenia przez nabywcę odpowiedniego pola, a nie odrzucenia (odznaczenia) w celu uniknięcia obowiązku zapłaty.

Sprzedający będzie musiał zapewnić, aby w momencie składania zamówienia drogą elektroniczną nabywca wyraźnie potwierdził, że zamówienie pociąga za sobą obowiązek zapłaty. Jeżeli w celu złożenia zamówienia wymagane jest aktywowanie przycisku, musi być on oznaczony w łatwy i czytelny sposób, np. przy użyciu słów „zamówienie z obowiązkiem zapłaty”. Nie będzie można pobrać od nabywcy żadnych opłat lub żądać pokrycia dodatkowych kosztów, jeśli się nabywcy o tym nie poinformuje przed złożeniem przez niego zamówienia.

Nabywca będzie miał prawo odstąpić od umowy, bez podawania przyczyny, w ciągu 14 dni – licząc od dnia, w którym otrzymał zamówiony towar. Dwutygodniowy termin będzie obowiązywał na terenie całej Unii Europejskiej. Nabywca będzie miał też aż 12 miesięcy na rezygnację z towaru kupionego w Internecie, jeśli sprzedawca nie poinformuje go o prawie do zwrotu towaru.

W razie odstąpienia przez nabywcę od umowy, sprzedawca – oprócz kwoty należności za towar – będzie musiał zwrócić nabywcy kwotę, którą od niego otrzymał na pokrycie kosztów dostarczenia produktu, ale na poziomie najtańszego sposobu dostawy, jaki oferuje.

Zakupy tradycyjne

W ramach rękojmi (zwanej do tej pory niezgodnością towaru z umową) nabywca towaru nie będzie mógł domagać się od sprzedawcy obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy i zwrotu kosztów. Sprzedawcy pozostanie tylko niezwłoczna wymiana towaru lub jego naprawa.

Jeśli jednak wada zakupionego towaru jest istotna, nabywca może od razu żądać wymiany lub zwrotu pieniędzy. Sprzedawca może uprzedzić ruch nabywcy i zaproponować mu, że towar naprawi albo wymieni go na wolny od wad. Jeśli wada towaru jest mniej istotna, sprzedawca może ją naprawić – ale tylko raz. Później musi się zgodzić na żądanie wymiany towaru lub na zwrot pieniędzy.

Sprzedawca będzie musiał poinformować klienta o wszystkich kosztach, jakie poniesie w związku ze sprzedażą towaru (opłaty za dostarczenie, usługi pocztowe, podatki, ubezpieczenie towaru). Sprzedawca będzie zobowiązany podać pełną cenę najpóźniej w chwili złożenia propozycji zawarcia umowy.

Z sześciu do dwunastu miesięcy wydłuży się okres domniemania, że wada sprzedanego towaru istniała już w chwili, kiedy towar został sprzedany. To na sprzedawcy, a nie na konsumencie, będzie spoczywał ciężar dowodu, że było inaczej.

Wprowadzenie powyższych zmian oznacza uchylenie przepisów o sprzedaży konsumenckiej i powrót do wcześniejszych rozwiązań kodeksu cywilnego. Eksperci wskazują, że dotychczasowe, obowiązujące do końca roku regulacje faworyzują kupujących, którzy są przedsiębiorcami. Jeżeli bowiem konsument oddaje towar do reklamacji, sprzedający może odmówić zwrotu pieniędzy i zaoferować naprawę lub wymianę. Natomiast w przypadku, gdy towar kupuje przedsiębiorca, to po jednokrotnej nieudanej naprawie lub wymianie może towar zwrócić i żądać oddania pieniędzy.