Sporej części społeczeństwa szukanie jedzenia w śmietnikach kojarzy się z życiem bezdomnych. Ten sposób na przeciwdziałanie marnotrawstwu, ale przede wszystkim na oszczędzenie na wydatkach na jedzenie przywędrował do Polski z Zachodu, gdzie jest określany jako freeganizm. Jest bardzo popularny zwłaszcza we Francji, gdzie został nawet usankcjonowany prawem.
Freeganizm wywodzi się ze skrócenia terminów „free” (co oznacza „wolny”) oraz „weganizm”. Uprawianie tego rodzaju aktywności w poszukiwaniu jedzenia nazywa się skipowaniem. Ten sposób życia, a nawet swego rodzaju zjawisko społeczne, które zaczyna się rozwijać także w Polsce, polega na szukaniu i wybieraniu ze śmietników żywności, która nadaje się do spożycia. Nie chodzi jednak o zwykłe uliczne śmietniki, ale o kontenery, które stoją na tyłach sklepów spożywczych, gdzie trafiają produkty nienadające się do sprzedaży.
Do kontenerów na odpady żywności przy dużych sklepach trafiają w największej masie przede wszystkim warzywa i owoce. Trafiają tam także produkty przetworzone, które mają uszkodzone opakowania – rozdarte lub wgniecione. Takie produkty nie sprzedałyby się, więc trafiają na śmietnik, mimo że jedzenie jest dobre i nadaje się do spożycia. Kolejna kategoria to pieczywo. Obok czerstwego chleba i bułek na śmietnik trafia sporo pieczywa paczkowanego czy tostowego, z którego część jest dobra. Skipersi unikają natomiast i nie biorą z odpadów nabiału, mięsa, jaj czy pakowanych sałatek. Takie produkty potrzebują odpowiednich warunków przechowywania. Tak więc po kilku godzinach w śmietniku nie nadają się do spożycia.
Freeganizm nie jest życiem na śmietniku, a filozofią, gdzie obowiązują pewne zasady. Przede wszystkim skipersi nie sprzedają znalezionego jedzenia. Nadwyżek nie zatrzymują dla siebie, dzielą się nimi, ale nie za pieniądze. Drugą ważną zasadą jest nierobienie bałaganu w miejscu, gdzie się szuka jedzenia. Zostawiony bałagan to zniszczenie czyjejś pracy, bo przecież pracownicy sklepów w ramach swoich obowiązków wypełnili kontenery i utrzymują porządek.
Wydawałoby się, że freeganizm jest tylko dla biednych. A wcale tak nie jest. Podobno wśród jego zwolenników dominują raczej osoby, które – choć niezamożne – to jednak radzą sobie w życiu. Skipowanie pomaga im obniżyć koszty codziennego życia, ale to nie jest kwestia przetrwania. Przeszukiwanie śmietników jest czymś, co sprawia im przyjemność i satysfakcję. Problemem może być to, że widok osoby nurkującej w śmietniku przywołuje u większości współczucie!
Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności, która weszła w życie 18 września 2019 r., sklepy i hurtownie spożywcze o powierzchni powyżej 250 m kw., których połowa przychodów pochodzi ze sprzedaży żywności, muszą zawierać z organizacjami pozarządowymi umowy na nieodpłatne przekazanie niesprzedanej żywności. Chodzi przede wszystkim o produkty, które zostały wycofane ze sprzedaży ze względu na wady ich wyglądu bądź opakowań. Mimo tego freeganizm rozwija się podobno dosyć intensywnie.