Żywność, którą się kupuje, powinna pochodzić ze źródeł pewnych – wynika z badań konsumentów w Polsce, przeprowadzonych przez naukowców Uniwersytetu Warszawskiego na temat zaufania do łańcucha dostaw w sektorze spożywczym.

Zaufanie jest oparte głównie na przekonaniu o bezpieczeństwie żywności oraz o jej jakości. Te dwa czynniki są kojarzone przez konsumentów głównie z lokalnością. Wnioski z tych badań wskazują na brak ugruntowanego zaufania do podmiotów łańcucha dostaw żywności.

W opozycji  do tego, zdecydowanie pozytywnie oceniany jest wątek lokalności – nie tylko lokalności samych produktów, ale także dostawców tych produktów, jak również lokalnych sklepów spożywczych. Za takim stanem rzeczy przemawia podkreślana przez konsumentów wartość osobistych doświadczeń i tradycji, jaka stoi za lokalnymi produktami. Z drugiej strony – to, co lokalne, co produkowane na mniejszą skalę podlega w większym stopniu kontroli zarówno konsumenckiej, jak i instytucjonalnej.

Dlatego w kwestii zaufania trudno konkurować z lokalnym targiem bądź oddolnymi inicjatywami dystrybucji żywności. Zaufania do lokalnych dostawców nie osłabia świadomość, że na targach – jak sugerują konsumenci – często sprzedają nie sami rolnicy, a handlowcy oferujący towar z hurtowni lub z giełd. Dotyczy to jednak tylko części produktów.

Konsumentom chodzi o poczucie kontroli nad tym, co się spożywa, a brak wiarygodnych instytucji „autoryzujących” informacje od przedsiębiorców sprawia, że konsumenci deklarują, że chcą pełnej informacji, podczas gdy w istocie opierają się na własnej rutynie, opinii zaufanych podmiotów oraz na wierze w sprawdzonych pośredników.

Za bezpieczeństwo żywności odpowiedzialne są w największym stopniu duże sieci spożywcze, mające obowiązek zapewnienia zgodności produktów z procedurami krajowymi i unijnymi. Jednakże konsumenci w kwestii zdrowia i bezpieczeństwa produktów wykazują się brakiem zaufania do jakości i świeżości żywności oferowanej przez dużych graczy.